اثر زعفران(crocus sativus) بر آسیب پاراکوات در کلیه موش های سوری نر

مقدمه: پاراکوات به عنوان علف کش گیاهی، انگیزاننده نیرومندی در تشکیل آنیون های سوپراکسید است. این رادیکال ها بسیار سمی بوده و می توانند سبب آسیب هایی در اندام ها شوند. با توجه به پیامدهای زیانبار رادیکال های آزاد حضور ترکیب­های سودمند مانند زعفران به دلیل داشتن آثار آنتی اکسیدانی و از بین برنده رادیکال های آزاد، بایسته به نظر می رسد. هدف: بررسی اثر آنتی اکسیدانی زعفران بر آسیب کلیه موش های سوری نر که با پاراکوات تیمار شده اند مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی30 سر موش سوری نر به طور تصادفی به 6 گروه 5 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل آب و غذای معمولی و ml5/1روغن ذرت با گاواژ دریافت کردند. گروه دوم وسوم به ترتیب پاراکوات با دوزmg/kg  20و 40محلول در روغن ذرت ، گروه چهارم عصاره هیدرو الکلی زعفران با دوز mg/kg 80، گروه پنجم وششم به ترتیب پاراکوات با دوز kg/mg 40 و20 به همراه دز mg/kg 80 زعفران دریافت کردند. تیمار تمام گروه ها به صورت گاواژ بود. پس از 30 روز تیمار و بیهوش کردن موش ها ، خون گیری از قلب برای مطالعه متغییرهای سرمی انجام شد. سپس، کلیه را از بدن جدا کرده، نیمی از بافت کلیه برای سنجش اکسایشی ونیم دیگربرای مطالعه بافتی به فرمالین انتقال یافت. آنالیز داده ها باآزمون یک طرفه anova و آزمایش تعقیبی tukeyانجام شد. اختلاف در حد  05/0>p معنی دار تلقی شد. نتایج: تخریب لوله اپی تلیوم، ایجاد کانون التهاب، آتروفی گلومرولی، افزایش معنی دار اوره وکراتی­نین وپراکسیداسیون لیپیدی در کلیه موش های تیمار شده با پاراکوات دیده شد. درحالی­که در کلیه موش های تیمار شده با زعفران این شاخص ها بهبود یافته بود. نتیجه گیری: مصرف زعفران در حد معمول می تواند آثار سوء ناشی از سموم علف کش مثل پاراکوات را کاهش دهد.